KÖY ÜRÜNLERİ PAZARI
Bu konu defalarca yazılmış olmasına rağmen sorun çözülmediği için tekrar gündeme getirilmesi ihtiyacı doğmuştur.
Görele’nin eli yüzü düzgün bir köy ürünleri pazarı yoktur. Bu eksiklik ilçe adına büyük bir sorundur.
Konu, yerinin neresi olduğu değildir. Konu bu pazarda köy ürünleri satışı yapanların yaşadığı sorunlardır.
Daha çok köyde tarımsal üretim yapan kadınların ürünlerini sattığı yer olduğu için kadınlar pazarı olarak da adlandırılır. Köy pazarı, yöresel ürünler pazarı ve ya organik tarımsal ürünler pazarı gibi söylendiği de olur.
Her ilde ve ilçede vardır. Köylerde yetiştirilen tarımsal ürünler; meyveler, sebzeler, pekmezler, tereyağı ve peynirler, çeşitli otsu bitkiler bu pazarlarda satılır.
Çoğu şehirde bu pazarlara modern bir görünüm kazandırılmıştır. Tezgâhlar konulmuş ve üstü kapatılmıştır. Pazarcılar yağmurdan, kardan ve rüzgârdan korunmuştur. Bu pazarlar ilçelerin hem besin hem de kültürel değerleridir.
Ama Görele’de öyle değil maalesef. Çoğu köy kadını yere serdiği peştamalın veya başka bir serginin üzerine dökerek, koyarak satıyor ürünlerini. Yüksek tezgâhları olan da var.
Ya ayaktalar ya da bir tabureye oturarak müşteri bekliyorlar.
Yağmur yağmayınca bir sorun yok, ancak yağmur yağarsa çok büyük zorluklar yaşıyorlar. Alana su birikiyor. Ayaklar su içinde ve üstten yağmur yağıyor. Manzara hiç de hoş değil. Çoğu yaşlı olan kadınlar elleri koyunlarında öyle kalakalıyorlar.
Aslında bunları yazmaya bile gerek yok. Başkanlık koltuğunda oturan yönetici yerinden kalkarak sol yanındaki camı açarak dışarı baktığında bu manzarayı zaten görebiliyor.
Her şey o kadar açık ve ortada!
Ne hikmetse bugüne kadar gelip geçen başkanlar bu gerçeği görememişler. Hangi gözle baktılarsa!
Bakmamış da olabilirler.
Geçen Salı çok yağmur yağdı. Alış veriş yaptığım yaşlı bir kadın: Oğlum halimizi görüyorsun, gazeteye yazarsan belki okurlar da bir çözüm bulmaya çalışırlar dedi.
Daha önce yazdığımı söyledim. Olsun dedi; Bir kere daha yazarsan parmakların mı ağrır dedi. Hem, gazeteye yazılırsa herkes okur dedi. Öyle zannediyor besbelli!
Sırf, yağmurdan yüzüne bile bakamadığım o yaşlı kadının ricasını kırmamak için bir kere daha yazıyorum herkesin görüp geçtiği bir Görele gerçeğini.
Bu yıllarca ihmal edilmiş bir konudur. Seçimler öncesi adayların en fazla ziyaret ettiği köy ürünleri satıcıları seçimler geçince bir daha hatırlanmaz olur.
Oysa onların emekleri kutsaldır. Ürünlerini Âşık Veysel’in dediği gibi toprağın karnını tırnaklarıyla eşerek yetiştirirler. Elleri ve ayakları hep toprak kokar onların.
Doğal diye organik diye peşinden koştuğumuz ürünleri onlar yetiştirirler.
Hepimizin bir köy bağlantısı vardır. O işin ne kadar zor olduğunu hepimiz biliriz.
Bu sorun nasıl mı çözülür? Özgün bir fikrimiz yoksa bu sorunu çözmüş diğer il ve ilçelerden kopya çekebilirsiniz. Örnek projeler alabilirsiniz.
Bu pazarlar sadece Görele’de yok ya… Mesela Piraziz köy ürünleri pazarını çoktan yapmış. Tezgâhları kurmuş, tezgahların üstünü örtmüş.
Yok; Biz Görele’ye özgü bir proje yapacağız, başkaları bizden örnek alacak diyorsanız elbette en güzeli budur.
Ancak biraz acele etmek durumundayız. Mevsim sonbaharın sonu, kar kış kapıda. Yağmurlar daha etkili ve şiddetli olacak. O satıcılar daha çok ıslanacaklar ve daha çok üşüyecekler. Ayakları daha çok suda kalacak.
Bu manzara Görele’ye yakışmıyor demiyorum, yakışmadığını siz de biliyorsunuz.
Öyleyse bir yerlerden, kıyısından köşesinden işe koyulalım.
Nihat Öztürk yazdı
