Kesene bereket komşu!
Çok değil, beş on sene önce Mersin’de, belediyeler, hayırseverler toplu iftar düzenlerken ya da gıda kolisi dağıtırken izdiham olurdu.
Patırtı gürültü.
İtiş kakış.
Bağırış çağırış.
İsyan haykırış.
Feryat figan…
*
Bir erzak torbası için gencecik kadınların; bir ellerinde çocuklarının eli, bir ellerinde erzak torbası, itiştiğini gördü bu gözler.
Kaldırımlara çöktüğünü, duvar diplerinde ağladığını gördü.
Yardımı dağıtan tüccar katibinin hazin manzara karşısında duygulanıp ağladığını gördü bu gözler.
*
Nasıl ağlamasın ki…
Bir kilo un, yarım kilo nohut, üç beş parça yiyecek için yoksul kadınlar birbirini ezerken kim duygulanmaz, üzülmezdi?
*
Ülkemiz ve şehrimiz bu yardım dağıtımı izdihamı ayıbından zamanla kurtuldu.
*
Artık hayırseverler, yoksulları bir yere toplayıp “Sıraya girin, size yiyecek dağıtacağız” demiyor.
Dağıtımlar daha insani şartlarda, insan onuruna yaraşır şekilde yapılıyor.
*
Mersin Büyükşehir Belediyesine bu noktada ayrı, upuzun bir paragraf açmak gerekiyor.
Vahap Seçer, 2019 yılında ilk kez başkan seçildiğinde, sosyal yardımların, örneğin gıda paketlerinin bu kadar talep göreceğini tahmin etmiyordu muhtemelen.
Fakat 2020’de başlayan pandemi tüm beklenti ve hesapları altüst etti.
Evden çıkamayan ya da pandemi nedeniyle iş yeri kapanan binlerce insan gıda yardımına muhtaç oldu.
*
Bizzat tanık oldum.
O dönemde binlerce insanın kapısına kadar götürüldü gıda paketleri.
Kuşkusuz o dönemde zamanında gıda paketi alamayanlar ya da hiç alamayanlar da olmuştur ama bir belediyenin imkanları zorlanarak talep edenlerin neredeyse tamamına gıda paketleri ulaştı.
*
Pandemi bitti.
Bu kez Ramazan aylarında gıda paketleri dağıttı belediye.
Vatandaşın kapısına kadar gitti paketler.
Ne izdiham ne kavga…
*
Mersin Büyükşehir Belediyesinin gıda paketi dağıtımında gözettiği “insan onuruna yaraşır dağıtım” ilkesi, toplu iftar sofralarında da gözleniyor.
*
Biri Toroslar’da, biri Silifke’de iki toplu iftar törenine katıldım belediyenin.
Arka masalarda bir yer bulup oturdum.
İzledim.
Masalar, sandalyeler önceden kuruluyor.
Her vatandaşın önüne bir paket yemeği, bir tas çorbası, suyu geliyor.
Ne kavga ne kuyruk ne sıra var.
Hızlı, disiplinli bir şekilde çalışıyor işçiler.
Masalarda oturan her vatandaşın yemeği iftardan önce yetiştiriliyor.
*
Yemek alamayan kalmıyor.
Aç duran kalmıyor.
Herkese yetiyor yemek.
Yemek artıyor.
Hatta birkaç paket yemek alıp evdekilere götüren yüzlerce vatandaş oluyor.
*
Aslan yattığı yerden belli olur demişler ya…
Mersin Büyükşehir Belediyesinin bu toplu iftarlarında da sofraların temizliği, masaların düzeni ve vatandaşın sakince beklemesi dikkat çekiyor.
Bir Allah’ın kulu da yerinden kalkıp yemek almak için uğraşmıyor.
Masaya oturup bekliyor.
Çünkü kendisine de yemek düşeceğini biliyor.
Böylece kaos, itiş kakış, bağırış çağırış olmadan herkes iftarını yapıyor, duasını dinliyor.
*
Mersin Büyükşehir Belediye Başkanı Vahap Seçer’in, toplu iftardan sonra yaptığı konuşmalarda vurguladığı bir cümle var.
Sayın Seçer diyor ki:
“Bu yemekleri biz sizin vergilerinizle yapıyoruz. Bu para sizin paranız. Kesenize bereket olsun!”
*
Öyle değil mi?
Belediyelerin dağıttığı gıda kolilerinde, belediyelerin verdiği toplu iftarlarda beşikteki bebekten 90’lık nineye, dedeye kadar…
Zenginden fakire kadar hepimizin eşit hakkı var.
Varsayın ki binlerce komşu ortaklaşa kocaman bir sofra kuruyoruz, hep birlikte iftar yapıyoruz.
Varsayın ki durumu iyi olmayan bir komşunuza gıda paketi gönderdiniz…
Varsayın ki yoksul bir komşunuza bir miktar para yardımı yaptınız, gitti market alışverişini yaptı.
*
Ben bu sloganı tuttum…
Kesene bereket komşu!
Abidin Yağmur
