Bilim insanları, dünyanın en büyük buzdağının, A23a’nın gerçek ölçeğini tanımlamak için iyi sayılara sahiptirler.
Uydu ölçümleri, donmuş bloğun toplam ortalama kalınlığının 280 metrenin üzerinde olduğunu gösteriyor.
Bununla birlikte, bilinen 3,900 km² (1,500 mil²) alanıyla birleştirildiğinde, bu, yaklaşık 1,100 kilometreküp hacim ve trilyon tonun biraz altında bir kütleye sahiptir.
1986’da Antarktika kıyısından ayrılan buzdağı, Beyaz Kıta’nın ötesine geçmeye hazırlanıyor.
Araştırmacılar, bu buzdağının geleceğini belirleyecek olan birkaç hafta içinde kritik bir noktaya ulaştığını söylüyorlar.
Bu yeni kalınlık verilerini bir bağlamda değerlendirmek için, Londra’daki 22 Bishopsgate gökdeleni 278 metre yüksekliğindedir – İngiltere’de yalnızca 310 metre yüksekliğindeki Shard kulesi tarafından geçilmektedir.
Ancak A23a, Greater London’ın alanının iki katından fazla olduğu için genel profili bir kredi kartına benzer.
A23a’nın ölçümleri, Avrupa Uzay Ajansı’nın CryoSat-2 görevinden gelmektedir.
Bu eski uzay aracı, bir buzdağının kütlesinin su seviyesinin üzerinde ne kadarının olduğunu algılayabilen bir radar altimetre taşır.
Buzun yoğunluğu hakkındaki bilgiler kullanılarak batık kısmın ne kadar olması gerektiği de belirlenebilir.
“Yüzeyden buzdağının yüzeyine ve deniz seviyesine uzaklık ölçen CryoSat-2 gibi altimetre uyduları, buzdağının kalınlığını uzaydan izlememize olanak tanır,” diyor Norveç’in Tromsø Üniversitesi’nden Dr. Anne Braakmann-Folgmann.
“Ayrıca, bir buzdağının hangi noktalarda karaya oturacağını veya ne zaman yeterince incelip tekrar serbest bırakılacağını deniz tabanının topografya bilgisi ile birlikte biliyoruz.”
Filchner Buz Rafından buzların kitlesel bir çıkışıyla doğan A23a, hemen hemen hemen derin taban çamurlarına saplandı ve 1986’dan bu yana “buz adası” haline geldi. Ve CryoSat verileri şimdi bunun nedenini açıklayabilir.
Buzdağı tek tip bir blok değil – bazı bölümler diğerlerinden daha kalındır.
CryoSat, özellikle 2018’de neredeyse 350 metreye kadar batıklığı olan çok derin bir kıç (buzdağının batık kısmı) olan bir bölümü gösteriyor.
Ve işte bu bölüm, A23a’yı bu kadar uzun süre sabitleyen şey budur.
Uydu görüntüleri, kıçın hemen üzerinde çatlaklar olduğunu gösteriyor.
“Bu muhtemelen A23a’nın deniz tabanına çarptığında meydana gelen hasarın yüzeydeki ifadesidir,” diyor Kuzey Britanya Üniversitesi ve Polar Gözlem ve Modelleme Merkezi (CPOM) için Doğal Çevre Araştırma Konseyi’nden Profesör Andrew Shepherd.
Ve ardından geçen yıllarda, A23a kendisini serbest bırakmak ve hareket etmeye başlamak için yavaşça kütlesini kaybetti.
“Son on yılda, Weddell Denizi’ndeki su sıcaklıklarına beklenen 2.5 metreye kadar kalınlık azalması gördük,” diyor Londra Üniversitesi Koleji’nden CPOM kıdemli araştırma görevlisi Dr. Andy Ridout.
Bilim adamları ilerlemesini ilgiyle takip edecekler.
Bu kadar büyük buzdağlarının çevreleri üzerinde derin bir etkisi vardır.
“Deniz suyunun çok derin karışımından sorumludurlar,” diyor Britanya Antarktika Anketi’nden Profesör Mike Meredith.
“Okyanus sularını karıştırırlar, besin maddelerini yüzeye çıkarırlar ve elbette ki çok miktarda toz bırakırlar.
