Sevgi dolu gökyüzü gibi Kalpler
Gökyüzü ne kadar sınırsızsa, insanların kalpleri de o kadar derin ve anlaşılmazdır. Her insanın kalbi, gökyüzünün bir parçasını taşır içinde. Gözlerimizi her kaldırışımızda gökyüzünün değişken yüzlerini görürüz; kimi zaman güneşin parlak ışıklarıyla dolup taşan aydınlık, kimi zaman gecenin derin karanlığına gömülen bir sonsuzluk. İşte insanların kalpleri de böyledir, hükmedilemez, kısıtlanamaz.
Bazı insanlar, tıpkı güneş gibi, etrafına ışık saçarak sıcaklığıyla diğer kalpleri ısıtır. Bu kalpler, çevresine umut ve sevgi dağıtır, karanlıkları aydınlatır. Ancak bu aydınlık, her zaman kesintisiz değildir; bazen bulutların ardına saklanır, bazen de fırtınalarla örtülür. Bu anlarda, güneşin özlemi kalplerde daha da derinleşir.
Diğer yanda, karanlığı taşıyan kalpler vardır. Gece gibi, derin ve bazen ürkütücü. Bu kalplerin içi, belki de acılarla dolu, belki de kaybolmuş umutlarla kararmış. Ama bu karanlığın içinde de bir güzellik yatar. Tıpkı gökyüzünün en karanlık anlarında ortaya çıkan yıldızlar gibi, bu kalpler de içlerinde küçük ışıklar saklar. Her yıldız, geceyi bir nebze olsun aydınlatır; her küçük ışık, karanlık bir kalpteki umudu temsil eder.
Gökyüzünün en büyüleyici unsurlarından biri olan “ay”ı da unutmamak gerekir. Yüzlerce yıldızın arasında tek başına parlayan ay, insan kalplerinde bir yalnızlığın sembolüdür. Bu yalnızlık, herkesten farklı olan, herkesin göremediği ama herkesin hissettiği bir duygudur. Ay gibi yalnız olan kalpler, en derin duyguları taşır; iç dünyaları gökyüzünün derinlikleri gibi karmaşıktır—bazen soğuk, bazen sıcak, ama her zaman dokunaklı.
İnsanların kalpleri gökyüzü gibidir; hükmedilemez, sınırlandırılamaz. Her biri kendine has bir parça taşır; kimisi güneşi, kimisi geceyi, kimisi ise ayın yalnızlığını. Bu çeşitlilik, insan olmanın güzelliğini ve karmaşıklığını gözler önüne serer. Her kalp, kendi gökyüzünü taşır ve bu gökyüzü, bizim ona bakış açımıza göre şekillenir.
Bu yüzden, kimsenin kalbini yargılamamalı, her kalbi kendi gökyüzü gibi kabul etmeliyiz. Gökyüzünün her hali gibi, insanların kalpleri de güzeldir; bazen aydınlık, bazen karanlık, bazen de yalnız, ama her zaman derin ve anlamlı…
Derya Morcalı
