1942 yılında yapılan ve daha önce Adana depremini gören şimdiki iki depremde de yıkılmayan hatta çatlağı dahi olmayan Eski Köy Enstitüsü binaları.
Cumhuriyetin ilk yıllarında o zaman ki zor ekonomik şartlarda hiç borç alınmadan öğrenci ve öğretmenlerin elele vererek yaptıgı binalar bu sınavı da geçti.
Bu binalar yıllardır ihmal edildi hiç tadilattan geçmedi. Ne zaman yanlarından geçsem bu binaları çocuklarının bakmadığı ama gene de çocuklarına toz kondurmayan dedelerimize benzetirim. Öyle mahsundurlar ki öyle çok anı vardır ki her köşesinde yazmaya sayfalar yetmez.
Yeni kamu binaları yapıp epeyce masraf etmek yerine küçük bir tadilat ile bir çok kamu kurumuna yer olarak tahsis edilebilirdi ki hala da edilebilir. Kamu binası olması bu tarihi yapılara hem koruma imkanı sağlar hem de bu binalarin olduğu değerli arazi ranta kurban gitmez.
Bu binalarin sadece ağaç olan çatıları yılların etkisiyle çökmüş geri kalan kısımları sapasağlam.
Bu binalar kaderine terk edilmemeli.
