56 yaşında ölen Steve JOBS’dan Hayata dair…
“İş hayatında,
Büyük başarılara ulaştım.
Fakat işin dışında;
Çok az neşem oldu benim.
İşin sonunda;
Zenginliğim ve,
Alışmış olduğum hayatın,
Bana getirdiği tek gerçeklik;
Ölümle yüzleştiğim şu anda,
Yatağımda uzanıp,
Hayatımı gözlerimde canlandırırken;
Fark ettim ki;
Gururlandığım şöhretim ve servetim;
Ölümün karşısında ne kadar da manasızmış.
Arabayı kullanmak için;
Size para kazandırması için;
Birilerini işe alabilirsiniz.
Ancak;
Hastalığınızı taşıması için,
Kimseyi işe alamıyorsunuz.
Kaybedilen maddi şeyler bulunabilir veya yerine başkası konur;
Fakat;
Kaybedildiğinde bulunamayacak veya,
Yeri dolmayacak tek şey var;
O da “ HAYAT.”
Şu an;
Hayatınızın hangi sahnesinde olursanız olun;
Zaman ile;
O sahne perdesinin kapanması ile yüzleşeceksiniz.
Tavsiyem;
Ailenize, eşinize, arkadaşlarınıza;
Çok kıymet verin ve sevin.
Kendinize iyi davranın ve insanlara değer verin.
Yaşlandıkça ve ümit ediyorum akıllandıkça; Fark ediyorsunuz ki;
300 dolarlık saat de,
30 dolarlık saat de;
Aynı zamanı söylüyor.
İç huzurun bu tarz şeylerle elde edilmediğini, Anlıyorsunuz.
İster first class, ister ekonomi uçun;
Bilin ki, o uçak düşerse sizde düşeceksiniz.
O yüzden umut ederim ki;
Şunu anlarsınız;
Kahkaha attığınız;
Sohbet ettiğiniz;
Şarkılar söylediğiniz;
Kuzeyden-Güneyden;
Doğudan-Batıdan;
Cennetten ve Dünyadan;
Konuştuğunuz ahbaplarınız,
Dostlarınız,
Eski arkadaşlarınız,
Anneniz,
Babanız,
Erkek kardeşiniz,
Kız kardeşiniz varsa;
Bilin ki gerçek mutluluk;
Onlarmış…
Steve JOBS…