Merhametimizi hoşgörümüzü kaybettik…
ve yavaş yavaş bize bunun normal olduğu fısıldandı, ya değişip acımasız olacaktık yada acınan biz olacaktık !
Çünkü bu güç savaşında başka seçeneğe yer yoktu, kimse hiçbir konuda alttan almamalıydı ve güçsüz görünmemeliydi kimseye!…
Güç paraydı, bindiği arabaydı, oturduğu ev hatta evinin semtiydi..
Güçlüydü bu yüzden. Trafikte kimse onu geçmemeliydi. Yol istediğinde yol verilmeliydi! İstediği olmadığı zaman can yakmak onun hakkıydı.
Çünkü güçlüydü !!
Sistem bize bunun böyle olması gerektiğini söylüyordu! Peki biz bu çemberden kurtulmak için ne yapabilirdik?
Sistemin bize dayattığı normları sorgulayarak başlayabiliriz mesela…
Tv’lerde ki algı operasyonlarına kapılmadan eleştirel gözle olaylara bakabilirsek ve başımıza gelen olumsuz olayları yorumlarken kurban psikolojisine bürünmeden çözebilirsek ve karşımızdaki kişinin de bir insan olduğunu göz ardı etmeden olayları yorumlayabilirsek belki daha yaşanılabilir bir dünya kurarız kendimize…
Selametle.
Meryem Okumuş
GHA – Yazar
