HAYATIN İÇİNDEN…
ENGELLİ YAKINI…
Etrafımızda yüzlerce engelli çocuğu olan,kardeşi olan bir çok insan vardır. Hiç düşündünüz mü? Onların neler yaşadığını. Hiç empati yapmak istediniz mi? Belki binde birimiz yaptı.Hani deriz ya cennetlik insanlar engelli yakınlarıdır diye.O bitmeyen sabırla, sevgiyle yaşam içerisinde engelli kardeşlerimize bakmanın ne kadar zor olduğunu, hepimiz biliriz görürürüz ama yaşamadan anlayamayız. O anne babaların neler yaşadıklarını,yanlarında bir gün kalınca anlarsınız. Ve o insanlara kendinizden çok dua edersiniz. Sabırdır, sevgidir, cesarettir engelli yakını olmak. Engelli çocuklarının bir gülümsemesi, onlar için mutlulukların en güzelidir. Hele engel akıldansa,Allah onların yardımcısı olsun. Kırar döker, saldırır.Bir dakikası bir dakikasını tutmayan birini, ömür boyu sabırla,sevgiyle sabreden insanlara çok dua edin. Onlar ki bize hayatın gerçekten yaşanması zor olan kısmını gösteriyor. Saygıyı, sevgiyi fazlasıyla hak ediyorlar,eli öpülesi insanlar. Bir yere kolay kolay gidemezler.Hayatlarını, engelli çocuklarına adamış, ömürlerini bu şekilde bitiren annelere,babalara ve o sabrı veren rabbim mükafatını versin. Ufacık bir sorunu dert edenler, etrafınıza bakın sizde sorun yok. Sadece meşkale arıyorsunuz! Hayatın zor tarafına bakın o zaman neleri kendinize sorun yaptığınıza gülersiniz. Hayat yaşanacak kadar güzel,üzülecek kadar zor değil! Bir engelli yakını değilseniz…Mutlu olmak istiyorsak zorda olanlara, zor yaşayanlarla empati yapın. Kimse bu dünyanın tapulu insanı değil. Yüreğine sevgiyi,kalbine huzuru almak istiyorsan. Senden daha zor insanları anla. Hor görme, kibirli olma. Bir gün hayatın insana ne getireceğini kimse bilemez,bir bakmışsın sende engellisin.Onun için yarının ne olduğunu bilmeden,kimseye acıyarak bakmayın,sevgiyle bakın.Etrafınızda bir gülümsemenizle, gülümseyecek bir çok engelli kardeşimiz, çocuğumuz annemiz babamız var…
Doğan Özgişi
