NASIL BİR FAKİRLİK BU…Avlusunda su kuyusu bulunan evler vardı. Incir, Nâr, Ayva, Erik, Dut, Kiraz, Asma, Üzüm, Tavuk ve civciv olmazsa olmaz bir zenginlikdi bir çok evde. Komşular ve ahbaplar vardı. Birbirimizin ağzından yerdik ve her derdimizi bilirdik birbirimizin.
Misket,Yakartop, Ebelemece, Kuka, Saklambaç, Kızlı erkekli oynanan Evcilik oyunları vardı. Kimin kapısında acıkırsak orada doyardı karnımız.Sabah evden çıkar gece 12 de ismimiz çığlık atılınca eve döner , niye duymuyorsun diye ince bir fırça atılırdı , hepsi buydu.Mis gibi hayattı kısacası herkes için.Anneler hafif , çocuklar özgürdü.Yaşıyorduk bu hayatı .Ağaçlar meyveler birer birer azaldikca özgürlüğümüzden de çalındı sanki .Sahi ya.Nereye gitti bu kocaman hayatlar .6 inç bir ekrana sığdı hayatlarimiz .Yanyana oturduğumuz insanın gözüne bakmadan günler harcayıp oh ne güvenli bir yasam diye yuttuk bunu .Çocuklarımız adına ne büyük kayıp.Nasıl bir fakirlik bu.Tarifi yok.
ERDAL AÇIK